kar yağdığında ben dağbaşlarını severim..
esen rüzgarda sen olursun..
alır seni bana getirir
sana sarılmanın hazzını yaşarım..
seninleyimdir.
kar yağdığında ben sokakları severim
her pislik yok olur.
her yanda bembeyaz papatyalar açar
çiçek çiçek kokan yine sen olursun
gülümseyen yüzünle.
kar yağdığında ben yaylaları severim
üşüyen elerimdir..yüreğim sıcacık
sevginle doludur.
kar yağdığında ben ağaçları severim..
bir gelin edasıyla tacı başında
bana gelişini anımsatır.
kar yağdığında ben....
ocak başlarını sevmem
değdiğinde ateş..yakar canımı sensizliğim olur...
ölürüm....
kar yağdığında ben kendimden nefret ederim..
sıcak bir odada kendi hayallerimde kalmaktan..! ! ! ! ! !
Kayıt Tarihi : 23.6.2001 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!