Gittiğin günden beri haber gelmiyor sessiz
Yeşeren dallarım açmıyor bak meyvesiz
Dudaktan kalbe Kavruldu Yandı Sensiz
Tükeniyor Ömrüm yokluğunda nefessiz;
Kar yağdı kalbime üşüyor sensiz
Isınmak bilmiyor sen yoksun güneşsiz
Deprem oldu kalbimde çatladı damarlar
Sallandı içimde kök Saldığın dallar
Yıkıldı beynimde kurulan yıllar
Bırakmıyor sallıyor sen yoksun artçılar
Kar yağdı kalbime üşüyor sensiz
Isınmak bilmiyor sen yoksun Güneşsiz
Gelmeyeceksin Artık nefesim az kaldı
Sigara vede şarap bir yudum bir fırt kaldı
Sonkez baktıgım resmin elimde yandı kaldı
Gidiyorum artık bu beden cansız kaldı
Kar yağdı Kalbime üşüyor sensiz
Isınmak bilmiyor Sen Yoksun Güneşsiz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla