KAR YAĞDI BAŞIMA BENİM
Karardı havalar, dünyam toz duman
Mevsim yaz, kar yağdı başıma benim
Zor oğlu zor çilem, ağladı anam
Zimkiri buz katar ,aşıma benim
Erken döndü bağım, kuru gazele
Yanarak bakarım geçen ezele
Yol alıp yetişem ,ben o güzele
Canım akar, gözde yaşıma benim
Her kul kaderine boyun eğmeli
Sığdır kısa ömre, hayat değmeli
Budanır bedenim ,özüm döğ demeli
Aklar düştü saçım kaşıma benim
Manem eksik yanar canım eremem
Rotamı bozmuşum yönüm veremem
Zifiri karanlık önüm göremem
Aklım ermez, gelen kışıma benim
Arıca uğraştım bal alamadım
Hep koştum koştumda,yol alamadım
Uçtumda konacak dal bulamadım
Maraz deydi toprak taşıma benim
Üzülme Nizami, bu dünya fani
Kimler geldi geçti,kaldımı hani
Sakın ola üzme, ezilmiş canı
Ağırlık basıyor döşüme benim.
Niyazi(Nizami)Avcı
29.09.2023
Kayıt Tarihi : 16.10.2023 17:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!