Felek attı yüreğimi
Hicran denen şu yaraya
Kaybettim ben sevdiğimi
Kar yağarken Ankara’ya...
Ne ses verir, ne gelirsin
Ne derdime el verirsin
Aklıma hep sen gelirsin
Kar yağarken Ankara’ya...
Senden ayrı, tek yürürken
Kızılay’dan Çankaya’ya
Gizli gizli ağlarım ben
Kar yağarken Ankara’ya...
Ruhum üşür, gönlüm yanar
Bir çığ olur hatıralar
Gözlerim hep seni arar
Kar yağarken Ankara’ya...
Adım adım, sokak sokak
Gözden ayrı, kalpten ırak
Hasret olur bir sağanak
Kar yağarken Ankara’ya...
Tarık Çıtak
Kayıt Tarihi : 13.1.2022 14:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tarık Çıtak](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/13/kar-yagarken-ankara-ya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!