Kar vururken pencereme,
Hünzün çöktü şu gönlüme.
Yalnızım ben yapa yalnız,
Boyun eğdim kaderime.
Beyaz karlar birikirken,
İçin için ağladım ben.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Eriyorum karlar gibi,
Hayat mı bu benimkisi?
Hergün acı çekmektense,
Ölmek bence en iyisi
YÜREĞİNE SAĞLIK KUTLARIM DUYGULARINI SEVEN YÜREĞİNİ AYRICA TAM PUAN VE ANTOLOJİ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta