Kar vururken pencereme,
Hünzün çöktü şu gönlüme.
Yalnızım ben yapa yalnız,
Boyun eğdim kaderime.
Beyaz karlar birikirken,
İçin için ağladım ben.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Eriyorum karlar gibi,
Hayat mı bu benimkisi?
Hergün acı çekmektense,
Ölmek bence en iyisi
YÜREĞİNE SAĞLIK KUTLARIM DUYGULARINI SEVEN YÜREĞİNİ AYRICA TAM PUAN VE ANTOLOJİ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta