Kar Yağar Şiiri - Murat Kılıç 2

Mevsimler geçer güzel günlerin ümidiyle.
Hatıraların sahnesinde ölümsüzlük oynanırken
Perde aralanır;
Aslı yaralanmak, ağlamak olan hayat,
Uyanır birden.

Eline diline kilit vurulunca
Daha bir özler güzel günleri insan.
Ağlayan bulutlarla yoldaş olup
Rahmet yerine hüzün şeklinde yağar.
Hiç kimseye derman olmaya yanaşmaz,
Arzular şelalesinden umut kesilir,
Bir damlacık dahi gülücük akmaz.

Sonu bilinmeyen yarım öyküler gibi
Anlaşılır sonun gelmeyeceği.
Hatıraların sancısıyla geçmişi özleyerek,
Yâd eder güzel günleri.
Her bulut ağlayışında,
Yolunu kaybedip şaşırır gündüzle geceleri.

Her insana kar yağar.
Hüzün olur hüsran olur adı
Her tanecikte,
Çığ olur yürekte,
Yaşlandırmaya başlar.
Ufalanmaya el vermiş sabır taşlarının,
İsimsiz cesetler altında yatar.

Her ne düşünürse düşünsün insan,
Topraktan şekillenmiş vücutlarımızda
Bu sevda masalı hiç bitmeyecek.
Nice karlar yağacak üzerimize,
Ta ki toprakla yüz göz oluncaya dek.

10.01.2003