Melekler birer kar tanesi almış eline,
İndiriyorlar gökyüzüne,
Otobanları geniş,
Değmiyorlar onlar birbirine.
Kilometreleri sabit, hızları aynı,
Yeryüzüne park ediyorlar ayrı ayrı.
En sonunda teslim oluyorlar
Su şeklinde dünyaya,
Dönüşüyorlar sonra doğal kaynaklara.
Kaynak yağıyor dostlar şu anda dünyaya,
Gözlerimiz aldansa da akıl bunu söylüyor ya
Rahmet can veriyor dünyaya,
Rızıklandırıyor Allah(c.c) canlıları kar,
Arkasından yağmur ve rüzgar,
Güneş ardından el sallar,
Dünya döner durur,
İnsanlar yatar, kalkar.
Kayıt Tarihi : 13.2.2006 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!