Kar Ve Sen Şiiri - Faruk Amaçlamak

KAR VE SEN

Dağlar, denizler giymiş beyaz kürkünü.
Şehirler, cadeller, sokaklar ve evler çırılçıplak terkedilmiş halde karı bekliyorlar.
Ben de, bütün benliğimle , tüm bendenimle çaresizliğin, umutsuzluğun ve mutsuzluğun iplerine bağlanmış halde seni bekliyorum gelip çözesin diye.
Geldin işte !
Sen ! Gökyüzüm, sen ! Güneşim
Saçlarınla öyle sar ki beni, her şeyden yoksun olayım.
Ellerinle öyle ellerimi tut ki parmakların parmaklarımi sıkıştırsın bir daha açılmasın.
Gözlerinle öyle bak ki gözlerime, kimseyi görmesin sadece seni tanısın sadece senin için gözyaşı akıtsın.
Öyle şiddetle sarıl ki bana bir daha kopulmamak için, iki elinle belimi öyle sar ki kemiklerim ses çıkarıp senin olduğumu anlıyayım.
Ve sana bağlı kalmak isterim, çözülemez düğümler halinde

Faruk Amaçlamak