Kar Ve Gece Şiiri - Gökay Ağırbaş

Bir kapkara kağda ince hâme,
-Ak rengi seçildi-yazdı yazdı...
Bir fırça gelirdi,süt beyazdı,
Âhengi çizer,kımıldamazdı.

"Kardan daha az mı yağdı nûr,âh!
Der,yerde bir âh duyuldu,nâgâh;
Aksetti semâ parıltısıyla,
Yıldız,dökülür kızıl tasıyla.

Ak yorganı çekti tüm nebâtat.
Hâbın derininde,tatlısında...
Kaç damla süzüldü yaprağında,
Gördün mü gülüm rüyâlarında?

Bir yük,dala bindi.Meyve sanmış...
Gülmüş yüzü,bakdı buz tutan göz.
Karlar daha bir soğuk,yığılmış.
Sönmüş son ümid,duman tüten köz.

Bir başka düet bu,parça "Eşşiz".
Sus,dinle! Bunun makâmı "Sessiz".
Yok çalgıda tek nefes.şinaslar;
Bil,herkese söylemezmiş onlar.