Kar ve Ben Şiiri - Yorumlar

KAR VE BEN 

Esiyor tane tane yine beyaz bir rüzgar.
Söyleyin hangi kuşun kanatları yolundu?
Yine hangi ağaçtan döküldü bu yapraklar?

Yağan beyaz bir sükut, bir mahşerdir sanki kar!

Bir hicret sevdasıdır ruhumu sardı yine.
Ruhum gibi pervasız yoldaşlar da bulundu.
Ruhum karıştı gitti bu kar tanelerine;

Şimdi yağan kar değil, ruhumdur kar yerine.

Sigara öldürür Celal'im..

içme..

yeni günün şiirine sayılı dakikalar kaldı Cahit abi..birazdan elimizden kurtuluyosun..

kar ve kayısı..

Osman beni kafadan kopartma,şiirin tahlilini yaptırtma bana...

bak ben mertçe yorumluyorum..

bu şiirin üstü kaval altı şişhane..

hışıroğlu arkadaş,

şiire yorum yazsana yorumcuya yorum yazacağına..
şu şiirin bir tahlilini yapsana..
bizi de şiir bilginden şiir görgünden nasiplendirsene..

cahit sıtkıyı okuduğumda nedense kendimi hep pesimist hep karamsar bir duruma düşmüş gibi hissediyorum.Ürkütücü.komik ama öyle.

ya arkadaş bazı yorumcuları anlamakta zorluk çekiyorum...Ne dedikleri belli değil. Resmen zırvalıyorlar. Adam gibi yorum tahlil yapacaksan yap ama şair ve şiiriyle dalga geçer gibi davranmayalım.

:))

yiyen var yiyemeyen var yeğen..böyle de yazılmaz ki..

ezberlediğim bir kaç şiirden biri.

OTUZBEŞ YAŞ ŞİİRİ

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.

CAHİT SITKI TARANCI

güzel uyu büyük şair..