Kar ve Aşk Şiiri - Abdullah Vergili

Kar taneleri gibi nazlı, aşk düşer yüreğimize,
Beyaz örtü gibi örter, sevgiyi her bir zerrecik.
Soğuk rüzgarlarda hissedilir sıcak nefesi,
Kar altında yürürken, sevgilinin izini arar insan.

Birlikte geçirilen kış geceleri, sıcacık sarılışlarla dolu,
Gökyüzünden süzülen kar, aşkın masalsı atmosferini oluşturur.
Eller birbirine kenetlenir, soğuk rüzgarlar umursanmaz,
Çünkü içimizde bir ateş yanar, aşkın sıcağından beslenir.

Beyaz çiçekleri gibi açar aşkın tomurcukları,
Kar taneleri gibi eşsiz, her biri birbirinden farklı.
İki sevgili, birlikte izler çizer karın üzerine,
Kalpleri gibi temiz, saf, bembeyaz bir sayfa gibi.

Aşk, kışın soğuk günlerini bile ısıtan bir güneş gibidir,
Kar altında yürürken, sevgilinin elini sıkıca tutarız.
Aşkın içinde kayboluruz, kışın soğukluğunu unuturuz,
Çünkü aşk, her mevsimi güzellikle dolduran büyülü bir masaldır.