Kar Türküsü Şiiri - Ayşen Gacan Gülbağ

kar yağıyor donmuş ellerimiz,
artık geçersiz..
rüzgar geziniyor göz bebeklerimizin uçurumunda
kimsesiz..
nereye gitsek sanki gurbetteyiz
don vurmuş baharların
avunmasız çocukları: biz
büyüse de yüzümüzdeki yalancı maskelerimiz
yine de çocuktur kalbimiz

kar türküsünü söylüyor üşüyen ruhumuza
beyaz kelebekler gibi konuyor
gerçekle gerçeküstünün sınırına
işkencelere çekilmiş aklımız zorlanıyor yanlış itiraflara
karabasanların gecesinde koşuyoruz karın tokluğuna
sahtekarlık duvarına tapınmamız isteniyor
isteniyor ki kör gözle koşulalım döngülerin kısırına
satalım insanlığımızı, boyunduruklar vuralım boynumuza

Kar yağıyor
umudun tohumunun saklı olduğu tarlaya
kar duracak,
dünya yeni umutlarla girecek bahara...