saçaklarda buzdan sarkıtlar.
bembeyaz umutlardan
kapkara deliklere kar toplayan
kristal güneş.
aşağılarda çözülmeye yüz tutmuş
göklerin ipek kuşağı.
ve elimde kurşun gibi ağır
donmuş bir kartopu.
üzerinde kim bilir kimlerin
rengarenk parmak izleri.
silmek istesen de silinmez.
kim
ne zaman
ne kadar oynamış,
hiç bilinmez.
ama sırayla herkes oynayacak
kuralları çok önceden yazılmış
kardan top oyununu.
Kayıt Tarihi : 11.3.2007 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bana bu duyguları yaşatan Sn. Sinyali ve Sn. Mustafa Atiker'e sonsuz teşekkürler.
![Nevzat Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/11/kar-topu-2.jpg)
sevgili Sinyali'ye
Döneceğim bu şiire elbet..
Teşekkürlerimle
İnce mesajlı şiiriniz güzel. Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (4)