Türkülerin yükü benim,
Benim kırık aynalarda bin surat
Kar topluyorum temmuzlarda
Sıfıraltı santigrat.
Yürek kundakcısıyım
Figanlar ürkütürüm
Trenler geçer ıssız ovalarımdan
Bir örümcek habire büyür.
İnsan olmanın yükü benim
Şaşkınlığımda var ürpertim de
Uyuyan bedenin teninde kene
Sele düşen yalnızlık
Bir dal bulmalı
Yangın da üşümede...
Kar topluyorum
Dört iklim, dört köşede...
5 Şubat '98
Cem ÖzkökKayıt Tarihi : 27.2.2001 18:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Özkök](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/02/27/kar-topluyorum-dort-iklimden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!