Avucunda tutabilir misin, kar tanesini?
Veya da yağmurda, ıslanan saçlarını?
Poyrazların, duyar mısın ıslık seslerini?
Güneşi görür müsün, niye saklandığını
Kanatların ıslanmaya görsün, güzelim
Ne uçabilir, ne de çiçeklere kona bilirsin.
Tut elimi, yum gözünü rüyamda gezelim
Gökkuşağın'a uzanıp hatır sorabilirsin.
Sonra aç yüreğini, ilk tuttuğun dileği tut
Seni umutlara, ipotek eden geleceğini.
Düşlerle, düşünceleri sil kafandan unut
Yada sana kimin, neden ne vereceğini.
Aç ellerini bulutlara dokun, al dilediğini
Alabildiğini yürekten, kimse duymasın
Sesli deme o duyar, sessizlerin sesini.
Yum gözlerini, aç yüreğini uyumasın.
2019
Kayıt Tarihi : 26.3.2019 00:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!