küçük bir kar tanesiyle başlar yaşam,
sevgi ve nefret.
karanlığa direnir umutlar.
direnir direnir de çıkamaz tekrar gökyüzüne.
kaderi erimektir,
yok olmaktır köhne sokaklarda,
insanların ayakları altında.
bir kar tanesi nasıl direnir yaşama?
nasıl çıkar karanlıktan şafak sökerken?
tek gelecek kaybolmak mıdır?
yaşayabilmesi için soğukta mı kalmalıdır dünya?
kar taneleri soğuk olurlar
bir insanın elinin sıcaklığıyla da yok olurlar,
en berbat köşelere gelen güneş ışığıyla da..
peki senin kaderin ne?
seni avucuna alacak bir insan mı beklersin yıllardır?
en güzeli havada,
yere değmeden güneşle yok olmaktır aslında!
kaderini buna göre yönlendir,
buna göre hazırla! ..
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yazmayı unuttuğum günlerde bir dost eli uzandı burhaniye den yeniden dirilişimin ön ayağı sevgili dostum savaşa bu şiir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!