Kar tanesi Şiiri - Zeynep Erdoğdu

Bulut oldu bana ana
Büyüttü içinde aylarca
Sancilara inat
Birakmadi içinden
Yilmadi zamani bekledi
Doguracakti beni vakti geldiginde
Ben sabirsizdim, artik dogmak istiyordum
Dogmak, bulutsuz nefes almak
Büyümek belki
Dogmak istiyordum
Aylar degisiyordu
Hissediyordum
İçerdeydim daha dogmamistim
Ama hissediyordum
Hava sicakti ama soguyordu
Hafif rüzgârlarla yer degistiriyordu annem bulut
Sancilari artiyor aylar geçiyordu
Ben içerde büyüyordum
Hava daha da sogudu mu ne
Annem bir büzülüyor bir genisliyor
Rahmi açiliyor
Sanirim doguyorum
Vakit geldi dedi babam yildirim
Sesini siddetiyle aydinlandi gökyüzü
Asagi dogru iniyorum
Sanirim doguyorum
Ben ben asagi dogru inmeye basladim
Annem buluttu sanirim ardimdan seslenen
Babam sevinçle kükrüyordu
Ve ben iniyordum asagi dogru
Annem seslendi son kez:
Güle güle kızım rengin kadar beyaz kal
Bana dönecegin günü bekliyorum
İste adim
Ben kar tanesi

03.01.2008 Perşembe
Saat: 18:48