Kar Tanesi Şiiri - İbrahim Korucuoğlu

Sen, bir meraktın önceleri
Gökyüzünde dans eden,
Bir meraktın kar tanesi!

Mutluluğu umut ederek
Avuçlarımı açtım semaya,
İçine sen düştün kar tanesi!

Anladım ki birlikte yazılmıştı,
Aynı olacaktı kaderimiz?
Tertemizdin kar tanesi!

Eriyen sen miydin avuçlarımda,
Benim kalbim mi yoksa?
Söyle bana, söyle kar tanesi!

Sana sarılsam tüm ihtirasımla,
Ansızın buhar olup gidecektin.
Tutmasam, sarılmasam,
Sen de yerlere düşecektin.

Öptüm,
Dudaklarımda erittim seni,
Oradan kuş olup kalbime,
Kalbime gittin kar tanesi!

Artık ne zaman kar yağarsa
Ellerimi cebime sokacağım,
Gözlerimi kapatıp usulca
Mutlu olacağım kar tanesi!

Damarlarımda dolaşan
O masum kuşu hatırlayıp,
Sana bir kez daha aşık olacağım
Aşık olacağım kar tanesi!

Senin mutluluğun,
Eriyip gitmek değil,
Kalbimde kanatlanmak,
Kanatlanmakmış meğer;
Artık özgürsün,
Özgürsün KAR TANESİ!