Kar Tanesi Şiiri - Ozan Kaymak

Bir tesadüfü bekledin mi hiç asansörde,
Yollarda takıldı mı gözlerin günlerce,
Kum saatinin son tanesi de düşünce,
Sonunda bir yol bulup,
Yollara düştün mü kar tanesi.
Son bir görmek için onu,
Erimeden önce.
Taştı mı kalbin dolup dolup,
Döküldün mü biçare dizelere.

Bir tesadüf düşün yüreğinde,
Çıkacak karşına o malum asansörde,
Ve sığmayacak hiçbir söze,
Sığdığı kadar o bir çift göze,
Saklamak isteyeceksin taşacaksın,
Ve kimse bilmeyecek,
Ama sen dağlar aşacaksın.
Bir bilinmeyen uğruna,
Bir çift göz uğrunda,
Ömrünü harcayacaksın belki de...

Hiçbir şey önemli değil işte,
Anlayacaksın...
Sanal ekranlarda görünmek,
Sandığından fazla sevilmek,
Ama o çift göze...
Vize alıp girememek.
Ve yarışmak şiirlerle...
Günlerle, güllerle...
Hangisi daha güzel değil artık,
Bir güzel var artık,
Yalnız ve tek.

Aşkı dağlardan tanımak,
Ve her sabah güneşi karşılamak,
Yalnız kollarında onu hayal ederek,
Müziksiz şarkılar yazmak o şehra bakışa,
Ve dağlar kadar yücelmek...
Dağlar kadar yalnız...

Ve...
Sen hiç kışı bekledin mi dağlarda? ..