Ey kar tanesi!
Güneşin doğuşunu beklemeden
Yüzümdeki gülücükler solmadan
Ocağımdaki aşkın sönmeden
Dünyama huzuru yayarak gel artık.
Gel de silinsin alnıma yazılmış keder.
Sensiz yaşamak ölümden daha beter.
Dağılsın ruhumu istila eden kasvet bulutları.
Yarınlarıma getir ferahlatıcı baharını,
Gönlümün derinliklerine serpiştir aşkını.
Sevdan rahatlatsın dağlanan bağrımı.
Yaşama bağlayan umudum,
Gecelerimi aydınlatan manevi nurum,
Gündüzlerimi serinleten huzurum.
Çocuğun masumiyeti kadar güzel adın,
Meleğin beyazlığı gibidir saflığın.
Çıkıp gel umulmaz gecelerde,
Dokunuver seni özleyen yüreğime.
Seni görsün, kurşuni bakışlar seni.
Sağır kalpler duyarsa huzurlu sesini,
Gözlerden kalkar kinin perdesi;
Etrafa yayılır yaşama sevinci.
Kayıt Tarihi : 31.10.2016 13:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrullah Gülsün](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/31/kar-tanesi-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!