Bak, kasım ayı da çekti perdeleri
Kasımpatı çiçekleri açmaz oldu gayrı
Ört kapıyı, kar tanesi girmesin hiç;
Buz zerreleri saçlarında donacak!
Yeni düştü eylülde sararan yaprak;
Çıplak şimdi; üşür dallar, çok üşür!
Bir serçe, bir sığırcık; tek dalda ikisi
Ne odun ne de kömür var; yanacak!
Âsa, buz gibi soğuk; titriyor elleri
Ne kaynayan kazan var, ne de çorba
Dökülmüş urba, sırtında gazel benzeri
İnse yere, kartallar sadaka verecek!
Yıldız idin bir zaman gökyüzünde
Karanlık çökünce mum yakardın
Görünce üşüşürdü ateş böcekleri
Keline merhemin yok şimdi, sürecek!
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!