Erzurum aklıma gelende benim
Gurbet elde hayal kurdum, düş kurdum
Ağlayanda benim, gülende benim
Ayrılığı ölüm ile eş kurdum
Kimseler tanımaz, kimseler bilmez
Selâm verdiklerim selâmı almaz
Taş yerinden kalksa, ağırlık kalkmaz
Orda burda gelip geçen iş kurdum
Büyük ve küçüğe saygı sendedir
Vatana en güzel duygu sendedir
Türk İslâm ülküsü, kaygı sendedir
Kar tanelerine hep seni sordum
Dumlu baba soğuk suyun içmiştim
Pir Ahmet Babadan kaç kez geçmiştim
Habib baba kapısını açmıştım
Hatırladım, dergâhlarda düş kurdum
Gönül coştu, duygularım sel oldu
Bağ bozuldu, dostlar bile el oldu
Var tükendi, değerimiz pul oldu
Hasret yaktı, göz nemlendi yaş kurdum
Ahmedi hatayı kendinde ara
Bağrında büyüdün, çıktın kenara
Hasretim sendeki kara, vakara
Şehri sultan, sensiz ben nasıl durdum
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!