Kar Tanelerim Şiiri - Yasemin İzmir

Kırılmış kalplerin ezgisi
Yanık bir türküdür bir ağıt yakılan
Yanmayan sigarama ateş olsan
Söndürsem sevgili
Bitmeyen sevdaların öyküsü olsam
Yeni baştan yazılsam
Günahsız olsa bu aşkın hikayesi
Yüreğimin üstüne binlerce köz bıraktığın
İçimdeki çocuğu kanattığın
Ölümcül gece
Paramparça geçmiş ve gelecek
İki şehrin ortası bir deniz
Sürgünlere yollanmış okyanus gözlerim
Dağları yürüt istersen dalgalarımın önüne
Boğulursun yine
Kefareti yok bu günahının
Yalanlarınla mühürlenmiş kapak misali
İki başlı ejderha kara ormanlarda koşan
Gayya kuyusuna attığım
Dipsiz kuyularda
Kıyamet gününe kadar bekletilen sevgiliyi
Gözlerden süzülen inci dizilerim
Kalbimin kar taneleri
Derinden çok derinden imdat çığlıkları
Duymuyorum
Ufuk çizgimi görüyorum
Güneşin ilk ışıklarıyla
Işıl ışıl yüreğimle
Bu sefer okyanus gözlerim
Olabildiğince açık
Haykırıyorum yüreğimden
Islak sessiz caddelerde
Seni bensizliğe hapsettim