Sonbaharda yaprağını döken ağaçlar,
Öylesine bahçede yapayalnızlar.
Ne kuş uğruyırdu artık, ne de kaelebek.
Sensizlik sarmıştı dört bir yanı.
Bir kış sabahı açtım gözlerimi,
Süzülmüş iniyordu gökten kar taneleri.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta