Kar Taneleri Şiiri - Erdal Aktaş

Kar taneleri tana, tane,
Yüreğim dünyanda virane.
Dertlerimin her biri hane, hane.
Kar taneleri tana tane,
Düşerlerken yarı kel başıma,
Titretirler içimi,
Bereket katarlar kuru aşıma,
Damlayan göz yaşıma,
Bakmaz gençlik yaşıma.

Beni bu halde görürsen küçüğüm,
Sakın ha şaşırma.
Nerden düştü sanırsın aklar kaşıma?
Kar taneleri tane tane,
Beyaz parlak, bir o kadarda soğuk.
Titrer yüreğim.
Sesim çıkar boğuk, boğuk,
Soğuktan değil,
Ciğerimden akar kan oluk, oluk.
Talih güler elbet,
Dertten yana vardır bolluk.
Umudum zarar çekmese kulluk.

Kar tanesi, kar tanesi,
Hiç mi hiç çıkmaz sesi,
Olsa da deniz toprak nesi.
Pencereden izlerken,
Her kar tanesini yere düşerken,
Ya kar altında mezar eşerken.
Soğuk bir kış günü,
Kar yağarken,
Ölüm gelirse erken.
Ha bugün ha yarın ha derken.

Kar taneleri, kar taneleri,
Düşmeye devam eder yere.
Kara toprak açmasın bağrını bir kere.
Bağrını açan kara toprak,
Yer bitirir seni yaprak yaprak.
Bırakır mı benim gibi,
Çıkarsam yüreğimi,
Suya bağrı hep çorak.

Kar taneleri, tane tane,
Her tanede bir ahenk bir uyum,
Ve her tanende ilahi bir yudum.
Ey siz veya sen kar tanesi!
Düşünür müsün sen de yağarken,
Tenha ve soğuk dağ başlarında açacak çiçeğini,
Kar çiçeğini, kardeleni.
Kader kurbanı, bahtı kara yarenleri.
Kar tanesi kar tanesi
Çok şey anlatıyorsun?
Çok şey söylüyorsun?
Çok şey biliyorsun?

Sonsuzluğu ve sahibini sende anlamak,
Soğuk yüzünde,
Sevginin sıcaklığını dahi senle anlamak.
Kar tanesi, kar tanesi,
Çok şey anlatıyorsun ve
Ben seni anlıyorum tane tane.

Tane tane kar tanesi
Kaypak ve ilkesiz fitne tarlasında,
Mekân ihanet çemberi, kendi yasında.
Çatlamak üzere yüreğim, ıssız gece,
Tüm dehşeti ile esen rüzgar ıslık faslında.
Bir tanesi bin tanesi kar tanesi
Geçer mi yürek yarası vefayla açık arası,
Sendeki sükunet huzur aynası,
Sevgili kar tanesi, yüreğimin bir tanesi.