Pervasızca yağıyor kar,
Üşüyor ellerim, yüreğim üşüyor.
Bir hayal midir yoksa,
Karşımda duran.
Her kar tanesi sensizliğe dönüşüyor…
Kaldırımdan yürüyor öylece,
Bakmıyor dönüpte arkasına.
Yerde diz boyu kar,
Hiçbir iz bırakmıyor.
Soluyor beyazlar içinde,
Her kar tanesi sensizliğe dönüşüyor…
Yalvarıyorum peşinden,
Ya al diyorum bu soğukluğu içimden,
Ya da öyle bir git ki,
Kirletme beyazı.
Umarsızca yağıyor kar,
Ruhlar donuyor.
Yolunu kaybediyor kar taneleri.
Kirpiklerim üşüyor,
Solarken giderek hayalin,
Her kar tanesi sensizliğe dönüşüyor…
Ve sonra,,
Gittiğin yerden geliyor bahar,,
Kayıt Tarihi : 9.2.2010 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!