KAR TANELERİ...
Göklerden döne döne yağan bembeyaz karlar,
Serpilen konfetiler gibi sessizce uçar.
Kapatıp gözlerimi, giderim o âleme,
Duygular düğümlenir, ya sevinç, ya eleme...
Bu ulvî uçuşmanın sesini duyuyorum,
Sessizliğin efsunlu hissini soluyorum.
Uçuşup da göklerden bir tüy gibi hafifçe,
Yaşlar gözünde donmuş, dillerinde bin lehçe.
Ağlayıp söyleşseler, anlamayız dilinden,
Çâresiz kalır insan, bir şey gelmez elinden...
Tutunur birbirine korkarak kimileri,
Hüzünlü, sanki batmış denizde gemileri...
Ya da omuz omuza, sarmış da birbirini,
Mahşere doğru giden, seven iki sevgili...
Dünyada hırsı, kini görüp uyanamazlar,
Yufkadır yürekleri, buna dayanamazlar.
Bir kerecik sevgiyle okşanmadan başları,
Yeryüzünün kirine karışır gözyaşları.
Koşarlardı el ele, oysa sevinç içinde,
Envâi çeşit şekil, hepsi başka biçimde...
Süslemek için dağı, ağaçları, dalları,
Muzipçe kapayarak, o uzayan yolları.
Sanki güvercin gibi, ak ak çatıya konar,
Kaybolmuş heyecanı, gözünde yaşlar donar.
Hayâlleri kırılmış, küçük kalbi hislenmiş,
Yere düşmeden daha, kirlenerek islenmiş.
Sel olup, oluk oluk yerlerde savrulurlar,
Gözleri yaşla dolu, eriyip kaybolurlar...
22 Aralık 2009 saat:12.35
Halenur KorKayıt Tarihi : 22.12.2009 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...''Yollar benim ümidimdir, yolları kapatmayın, Yağmayın yollarıma, yağmayın kar taneleri...''
Sevgilerimle...
İçimizde yağarsa eğer o zaman üşütür insanı; hayatın içindendi şiir.
Sevgiler gönderdim Can dostuma
(epeydir gelemiyorum siteye şiirlere
afola)
Kar Beyazı
Bir gün uyandığımda, etraf bembeyazdı,
Kar beyazı.
Yüreğimde buz gibi ferah bir rüzgâr esti.
Penceremden seyrettim.
Doğa, bembeyaz bir gelinlik giymişti.
Gülümsedim.
Üşüyen toprakta gülümsedi, hissetim.
Çünkü:
Kar çiçekleri başını uzatıyordu,
Yavaşça…
Karların arasından süzülerek yukarıya doğru;
—Merhaba! Dedi.
Merhaba hayata. Şu doğan güneşe.
—Merhaba!
O’selamların en güzelini, gülümseyerek verdi.
Unutmamıştı çünkü yaradılış gayesini.
İleride, kardelenler komşu oldu kar çiçeklerine.
Selamlaştılar birlikte, hoş geldin dediler güneşe.
İnsanlığa, uyumu ve dostluğu anlatmak istercesine.
Oysa birazdan güneş;
O güzelim karı eritecek, yok edecekti.
Ama onlar biliyordu, bu olması gerekendi.
O; mikropları öldürüp, toprağı besleyendi.
Rabbinin emirlerine,
Sorgusuz, sualsiz teslim olandı, Olmalıydı.
Gözlerimin önüne, ıslak ıslak gülümseyen toprak geldi
Yaradana teslimdi. Ve yağmurlar;
Doğanın yanaklarından yavaşça süzülüverdiler.
Penceremin önüne geldiğinde, selamsız geçmediler.
_Selâm ün Aleyküm.
Ve Aleyküm Selam ve rahmetullahi ve bereketühü.
Tab, tab, tab, tapırdadılar rüzgârın eşiğinde.
Camları yalayarak indiler,
Yanaklarımı öpercesine.
Sembol oldu gülücüklerime tebessümlerim.
Ruhumun derinliklerine ılık ılık indi.
Karlı bir kış sabahı, penceremde kar soğuğu,
Ve ben, bu olağanüstü görüntünün karşısında,
Buharlaşan camımın arkasında titredim.
Ama üşüdüğümden değil.
Karşımdaki o muhteşem manzaraya baktıkça,
Ilık bir bahar sabahını hissettim bedenimde.
Duygularım, bedenim ve ruhum,
Penceremde birleşip, indiler karların üzerine.
Öyle uyum ve ahenkle birleştiler ki,
Dans ettiler saatlerce.
Buluştular kardelenler ve kar çiçekleriyle,
Tefekkür deryasına dalıp, uzandılar hakikatlere.
Sevda ikliminin sıcaklığıyla eriyip, yoğruldular.
Vicdan kalıbında şekillenip, geriye döndüler.
Saygı çerçevesinde toparlanıp,
Bedenimin bilmediğim bir köşesine geçip yerleştiler, Çıkmamacasına. 17-Şubat–2009
Ümmügülsüm Hasyıldırım
Birden düşüverir bir çığ
Son ana kadar
Duyurmadan çığ / lığını
Çıkmaz sokak
Geçirmez yollar
Kar tanecikleri;
'Biz masumuz' der.......
TEBRİKLER........SEVGİLER.......BURSA'NIN KARLI YAMAÇLARINDAN.....
TÜM YORUMLAR (33)