Gecelerin dilinden bir sen anlardın,
Ve uyku için çekilen perdenin aydınlığı bastırması kadar gözlerin hep açık ve yeşile bakar gibi; en derin hisleri okuyan melül ve kapanışı diğer geceye erteleyen sahneler gibi; ıssız, boşluktan hava kaçırır gibi hâkimlerin, hükümlerin…
***
Kimsin sen bir gök kadar sakin!
Bu şehrin insanı sen miydin
Yoksa kaldırımların ayak izleri mi?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta