Kar Taneleri Şiiri - Esra Birge

Gecelerin dilinden bir sen anlardın,
Ve uyku için çekilen perdenin aydınlığı bastırması kadar gözlerin hep açık ve yeşile bakar gibi; en derin hisleri okuyan melül ve kapanışı diğer geceye erteleyen sahneler gibi; ıssız, boşluktan hava kaçırır gibi hâkimlerin, hükümlerin…

***
Kimsin sen bir gök kadar sakin!
Bu şehrin insanı sen miydin
Yoksa kaldırımların ayak izleri mi?

***
Ne kadar hızlı değiştin öyle fotoğraflarda,
Sadece gözlerin ve yaraların aynı…

***
Sevgi hastalığı bulaşıcıligini ne zaman yitirdi? Bilmeden evcilleştirdigimiz öfkeler ne kadar da sakinliğini koruyor oysa ki…

***
Yaşam isteklerimizi beğeniriz, ardımızda bıraktıklarımiz istediklerimiz değildi... Ne ağlatan ne güldüren can idiler, ayrı gemiden hep yelken vurandılar…

***
Her şiire seni sakladım bir yerlere,
Yalnızca ben bulayım kaybettiğim yerde diye…

***
İçimdeki özlemi kim bastıracak?
Denizler sen mi yoksa gözlerimi alan gök mü? Ne kadar baksam da başka göz gerek, hiçbir şeyi o an görmeyen;sadece Sen'i gören…

***
Sana göğsümden büyük bir gök getirdim .
Gözlerine yağmur dolsun ,
Ve yeryüzünü temiz kılmaya senin kahveliğinden başlasın diye…

***
Kuru pınarlar dudaklarını hatırlatır
Ve kurumuş dallarsa saçlarını
Sen kokuyor şehir şimdi
Gök , gözlerin oluyor birden
Ve bulut, ellerin gibi kayıveriyor üzerimde
Ne fotoğraflar ne hüznün
Hiçbiri getiremiyor seni bu mavi yalnızlığa…

***
Mevsimlerin hepsi seni hatırlatıyor artık,
Durmadan üşütüyor, kalbimi titretiyor…

***
İçimde bir yerlerde boşluklar artıyor, dolanlarda sürekli boşalıyor
Sevgimde acıma hissi kalmadı
Her yerinde bir acı var artık ama ben öylece sırılsıklam bir gazete gibi rengimi döküp duruyorum sadece...

***
Bugün şiir senin yüzündür
En anlamlı sevda sözleri üzerine senin adın geçecek
Ben de bulacaksın sevgiyi
Ve sende dinecek tüm hüzün dolu bakışlarım
Öyle ki toprak seni anacak ve ona serpileceksin
Ta ki toprak senin kokunla yeniden filizlenecek
Ve herkes seni yeşil görürken ben de hep mavi kalacaksın
Çünkü seni bir tek oraya sığdırdım; göğe…

***
Sevgiyle her varlığa; rengi, fikri, coğrafyası, dinî, dili, yaratılışı farketmeksizin yaklaşıldığında sevgi verir. Ve dünya, sevgi duygusunu kalplerde diri tuttuğu sürece güzel hâl alır. Unutmayalım ki; fikirleriyle ayrılan insanları , duyguları birleştirir…

***
Yaşamımızın sonunda 'rüya gibiydi' dedirten güzel bir hayat sürmek amacı ile günlerimizi doldurmak…

***
İçimize çiçek ekecek insana hep hasret kalırız bir gün denk gelinceye dek
Ve vardığımızda; içimizi sulamaya sözlerine…

***
İçimdeki özlemin kor u seni on yıl ısıtmaya yeter ancak:
Gözlerimin ömrü seni görmeye yeter mi bilemem…

***
Seven, sevildigi gibi gecikilen her güzel duygu da varlığı söndürmeye mahkûmdur. Ve bekleyişe rağmen değer sürdürülebilmeye tâkat biter…

***
Uğuldadığın kalplere hastalığın bulaşsın …

***
Çok yoruldum...
Omuzlarım çöktüğünden beri hiçbir ağırlığı kaldıramıyorum...

***
Neyin var ? Yine her yerini zeytin ağaçları sarmış; kara öyle kara ki; üzerine yemin edilen sanki o değilmiş gibi.
Üzerinde sanki suyu bırakılmış gibi yağlı ellerin.
Ve geçmeyecek gibi,
Senin bu ellerinde ne var bilmediğim?
Leke midir yoksa şifa mı çizgilerin ellerinin?

***
Sen hep gel diyorsun gittikçe uzaklara
Ahdın ve sen kaldıkça ellerimde
Ufuk yanar sen görünürsün
Gözlerin kapaklarında durmadan sen geçiyorsun fotoğrafların geçiyor
Sıcak nefesin sarıyor boğazımı,
Gecenin yolu uzun,
Senin kısa gelişin, dibinde hep yanık kokar…

***
Öyle biriktim ki,
Hiçbir duman tütmüyor ardından gidişinin.
Gelsin diye ne çok biriktirmişim ardından yalnızlığı.
Yalnız seni hatırlamak için ardından, duruyorum öylece,
Öylece susuyorum hüznün vedasına...
Bıraktığın duman rengi bulutlara,
Bıraktığın gözyaşıma ardından çehrenin...
Ardından yalnız bakışların ölümüne bir kez daha,
Bir kez daha son bir kez daha hatıranda kalmasın,
Elinden çıksın kör duman: yalnızlığın acısı duman...

***
Neyseki mevsim yazı göstermeye başladı.
Bilirsin kışlari hiç sevmem,
Aklıma geldiğinde kışları, ellerim hep üşür
Havadan değil, yanımda sen yoksun diye
Yoksun diye yüzüm hep buz kesilir
Yüzün hep yüzümde filizlenir
Sonra bahar geldi mi yüzün çiçek gibi açar ellerimde
Ellerime sığar yüzün, kalbin olsun ellerim
Ellerinde atsın, kalbim olsun ellerin...
Sahi Sen hangi mevsimin insanisin
Dört mevsimde özlemlerin, kucaklamaların yok mu,
Her yanımı sarar kokunun kırmızısı...
Unutmadan, her mevsim uğra bana
Isıtmış , soğutmus farketmez hiç
Sen sadece gel ısıtsan da bir soğutsan da bir atar kalbim...