Kar Şiir ve Ankara Şiiri - Nurten Aktaş

Gece ve ben
Gece, ben ve şiir
Şiirlerim
Birde kar,
bir de Ankara
İnceden bir slow, radyoda
birde şiir programı
'Ben sana mecburum' diyor birileri
'Yaşadıklarımdan öğrendiklerim bir şey var'
Yaşadıklarımızdan öğrendiklerimiz bir şeyler olmalı

Gökyüzü kızıl
-sıkkın bilirsizliğe gebe-
Uğultulu bir yalnızlık
Kimsesizlik
Penceremde kol gezen
Tehlikeli bir çirkef
Cirit oynuyor
Kara kirli elleriyle
(Sokak çocukları tanık
hemde başka
hiç bir şeye olmadığı kadar
öyle bi_çare
saçlarında gece karanlığı
yıldız yıldız
serpiştiriyor yalazlanmış
kirpiklerinde kar
kar gözlerinde
ürkek, fal taşı bakışlar
korku; umarsız
ellerini hohluyor bir çocuk
bicimcik yumuk.....
çırıl_çıplak)
.......... her biri
bir Yunan Kabartması
ve kaçışlarımda çocuklar
Dönüyorlar sevintileri
Halka olmuşlar etrafıma
Bense kardan adamı oynuyorum
Direngenlikle, gönentilere
Çocukluğum diyorum
Ah çocukluğum
Ankara'ya kar yağıyor
Siyaha, griye
Varoşlara
Kimsesiz bir yalnızlığa
Yaşantısızlığa
Bir ömre sırnaşık
-diyetini ister gibi-
acıya ve açlığa, utanılası
Hiç bitmemiş çıplaklığa
Kapkara bir utanca
Akça pak
Lapa lapa aceleci
Belli ki, bir şeyleri örtebilmenin
Aceleciliği
Dağılmış, konduların üzerindeki sis
Kömür ve lastik kokusu
Yoğunluğuna devingenliği
Sarmalamış mağrur ayaz
Ciğerleri yakan
Gündüz edebilmenin, geceyi
Uzak hasreti
Temiz toplumun

Dedim ya
Kar yağıyor, Ankara'ya
Siyaha, griye
Bir yorgan ki
Bem beyaz; soğuk
-yanılsama beyazdaki
Göz alıcı kör nokta
Yerli yerinde hala
Altındakiler yorganın,
Üstündekiler!

Ah Ankara'da
Beyazın yansısındaki yanılsama
Kuş tüyü mavi
Bir gelinlik ki yalnız
Kızıl beyaz üstüne
Barışın dansı
Melankoli kaostaki
Karda kendini seyretmede
Yalanda olsa
Ankara beyaza boyuyor kendini
Alelacele iki yüzlülüğü
Karda, aklanabilmenin
Gecede şiir ak bir filema
Anladım ki, bir kez daha; yarınlara
Gerçekse şiir, yalan söylemez

Nede çok şey söylenmiş
hüzne ve sevgiye –ki kandırmaca çoğu
düne ve yarına –ki bugün yok
ölüme ve ölümsüzlüğe –ki yinede huzursuz

(bir memur ki
nede hoş şiirleştirmiş
yaşantısızlığından ne kalmışsa
ayrıntılarda)

Yazılmışta, ne varsa
Umuda, ama
Daha çok umutsuzluğu dair
-ki anladım, kaybediyor tılsımını
ulaşılabilir olan

Yazılsın tekmil şimdi
Ne kalmışsa
-ki bugünden inadına haykırış
dünden yarına taşınacak
henüz yazılmamış
yazılacak
emeğin hırslı göz yaşı

Ankara’ya kar yağıyor
Gecede şiir uğultulu bir yalınlığa
Ak bir filema, esrik
Radyodaki ses, yalnızlık
Elimde tadımlık bi kaç kitap
Doyuma ulaşmalı oldu olacak
-ki elbet
yaşadıklarımdan öğrendiklerim
mutlak olacak

1996