el uzanır yılgın yılgın, kör gökyüzüne, ister ki kessin kendini, kan aksın güzüne
altında karaltılar kıpırdar, bilmem kaç ayak, üşür bir yanı hani, sızıdır ağırdan kesen
kar sevilmez, kışın bağrı aşıkken, sızlamaz bacak yoktur, kendi yürüyemezken
nesi varsa donar, yüzü dönükken, akmaz kimseye el gibi, ne de bıkar gölgesinden
nisan kaçar açık yaralardan, çekilir gri perde, perde keskinliği ince, elleri hafif gece
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta