Kar öyküleri - I / çocuğa dair...

.

oyunlara doğar çocuk;

kızmasınlar taze ayakkabı
taze pantolon gezsin dursun karda
gündüze çocuk geceye çocuk
oyun uyku düş uyku

sabah geç olur burada
eskisin ayakkabı pantolon
düşer kalkar çocuk

düş’e kalkamam, uyuyorsam yarım ölümdür
çiçekler patlar gece, bir yüzden öte kar parça
sesimi getir anne, ıslandıkça üşüyorum yüzde

bunu dedim; kadın

haziran kadar yorgun, temmuz kadar ateş
eylül kadar hüzün düşer, hangi mevsim senin çocuk
ismin ne, hangi saat seni anlatır, neresi soğuk
yollarda sis, yakıldı sigara, uzağa bakar
baktıkça nasıl kaçar gece, soğur her şey
bir yalın yalnızlık kalır

bilirsin
yüzünde unuturum ellerimi
dudakların şarabi
iç nefes, dış nefes, ah ses…

şa yılı/