Kar Oldu Babam Şiiri - Osman Kaya Malatya

Çile dolu geçti gençlik çağların,
Acı yüreğinde kor oldu babam,
Güz gelmeden soldu yeşil bağların,
Saçların bembeyaz kar oldu babam.

Önüne geçilmez çağlayan selin,
Gencecik yaşında büküldü belin,
Döküldü yaprağın kırıldı dalın,
Günlerin ah ile zar oldu babam.

Bir zamanlar bizim için koşardın,
Azim ile yüce dağlar aşardın,
Az gelirle mutlu mesut yaşardın,
O güzelim yıllar sır oldu babam.

Bülbül gibi figan ettin bir güle,
Evlat acısıyla çok çektin çile,
Sakladın sırını yaymadın dile,
Yavrum dünya fani der oldun babam.

Dertlerin olsa da gülerdi yüzün,
Bizi incitmezdi engindi sözün,
Dünyanın malında olmadı gözün,
Sizden sonra işler zor oldu babam.

Gurbet elde evimize gelince,
Acı haberini elden alınca,
Yüreğim sızladı hasta olunca,
Koca cihan bana dar oldu babam.

Elveda ederken fani dünyaya,
Kaya der bu gönlüm daldı rüyaya,
Emaneti teslim ettin Mevla’ya,
Gönlüm yanar ağlar kor oldu babam.