Bu soğukta titreyen çocuklar,
üzerini kar bürümüş ağaç,
ve sırtında çuvalıyla ihtiyar adam,
hepsi gölgem benim.
Deniz donacak diye haykırıyor
dizlerim..
Donacak deniz,
dönecek hava,
sonra kuşlar da dönecek..
Varsın ben olmadan kopsun kıyamet.
Kayıt Tarihi : 14.12.2003 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!