Kar Kış Ankara Şiiri - Semih Eroğlu

Bu gece uzun olacak,
Arda bir yağan kar..
Yaşıyorum soğuğu..
Bu gece uzun olacak,
Yazarken ellerim üşüyecek.
Soğuk yetmezmiş bir de karanlık gece de ne uzadı.Üstüne kar dostları ziyarette..
Dışarısı sessiz...
Üşüyorum bir de arada bir kapımı çalıyor korku..

Halbuki nice çocuk sevinmiştir bu gece,
Anneleri örtecek üstlerini, sımsıcak tatlıca..

Geldi yine başımın belası hüzün..
Boğuşmak için yüreğime oturuverdi.

Yalnızlık, hüzün
Kar
Karanlık
Uzun bir gece.
Ya Ümit gelmeli..
Yahut hüzün kalkmalı..

Bugün Ankara'ya ilk kar yağdı, her tanesi ömrümden dakika çaldı.

Gece uzuyor, sigara yine yara açmış dudağımda, kapanıncaya kadar içmeyeceğim diyorum.
Fakat her gün biraz daha çok içiyorum.

Belli mi olur bu kış biri kapıyı çalacak belki.
Evsiz kalmış yahut,
Doktorlardan medet umarak, Ankara'ya gelen..
Komşu köyden Mahmut.
Hayır o geçen kış gelmişti.
Bu sonbaharda arkasında üç çocuk bir kadın bırakmıştı.

Valla şimdi uyuyacağım.
Kara,Kışa,Yalnızlığa..
Kapıyı çalan olursa da açmayacağım.

1998-Ankara