kar sonunda indi,
tüm bereketiyle yeryüzüne,
sadece toprağa değil benim kalbime de yağıyor kar,
senin kar gibi parlak gözlerinde üşümem gerekirken,
yanıyorum o gözlere bakma cesareti gösterdiğimde,
karın yağışını çok seviyorum,
bu kar tutkusu senden geliyor,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta