Kar İle Beyaz Şiiri - Bahattin Tonbul

Küçükken gülmeyen sonra güler mi?
Almış kaderini bu sonsuz ayaz
Tükenmez umutlar sonra sever mi?
Kış dediğin sarmış, kar ile beyaz

Kapmış o yarayı, çaresiz bir dert
Tek başına kaldı, gerçekten de mert
Toprağı bedendir, rüzgardan da sert
Kış dediğin sarmış, kar ile beyaz

Hüzünlü yüreği, ege uşağı
Buzlarla bağlanmış, sıkmış kuşağı
Yazmış kaderini, atmış aşağı
Kış dediğin sarmış, kar ile beyaz

Dumanlı yolları, izleri kara
Yüreğini sarmış, incecik yara
Ağlarken gözleri, inan kapkara
Kış dediğin sarmış, kar ile beyaz

İçerim yanıyor, yüzüm gülse de
Acılar altında, bensiz ölse de
Yazılmış kaderi, hepten bölse de
Kış dediğin sarmış, kar ile beyaz

Bahattin dostlara, söyleme boşa
Yarsiz bu dünyada, umutsuz yaşa
Karanlık gecede, düşen o başa
Kış dediğin sarmış, kar ile beyaz
Bahattin Tonbul
4.3.2022