Beyaz beyaz, lapa lapa düşer yere; her biri bir meleğin elinden.
Bürünür yeryüzü bir çarşafa, rengi kundağın ve kefenin renginden.
Perdeler aralanır ve seyre dalar insanlar, kiminde binbir neşe...
Kimindeyse acı ve hüzün, harmanlanır ve sıralanırlar peş peşe...
Dillerde dua, şükürlerle, zikirlerle Hakka yönelir aciz kullar.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta