Beyaz beyaz, lapa lapa düşer yere; her biri bir meleğin elinden.
Bürünür yeryüzü bir çarşafa, rengi kundağın ve kefenin renginden.
Perdeler aralanır ve seyre dalar insanlar, kiminde binbir neşe...
Kimindeyse acı ve hüzün, harmanlanır ve sıralanırlar peş peşe...
Dillerde dua, şükürlerle, zikirlerle Hakka yönelir aciz kullar.
Her tane kar, bir sanat âbidesi, Sanatkâr gökten sanatını yollar...
Çatılara konan kuşlar üşür, pervaz eder, bir oraya bir buraya...
Çocuklar, bakar camlardan sevinçle nara atar, koşarlar manzaraya...
Kara kara düşünür evsiz, yurtsuz, parasız pulsuz, aciz garibanlar.
Yetişirler imdatlarına yüzü Hakka dönük hayırda yarışanlar...
Arştan bereket yağdırıyor, bembeyaz, tertemiz, Rezzak-ı Kerim'imiz.
Yeryüzü, bîr cennet meşheri, bize lütfuyla ihsanda Yüce Rabbi'miz...
Ercan Kurban
26 Ocak 2013 İstanbul
Kayıt Tarihi : 29.1.2013 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!