Araya upuzun karanlık dehlizler giriyor kimileyin
Kimileyin de yüzyüze geliyoruz el değmedik düşlerle
Sana açılan sabahın kapısında
İlk ışığında güneşinin
Karşısında kar gibi eriyorum
Erimek gökçe duygularla ığlım ığlım
Akıyor ve yalnızlığıma sığınıyorum
Bana güç katan seviye tutunuyor
Ve seni hep yeniden yaşıyorum
KÖMEN
Haydar OkurKayıt Tarihi : 12.10.2006 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!