Kar geldi...
Eliflerle giyindim,
Kar yangınlarında yandım;
Ondandır tenimdeki siyahım!
Hele benim unuttuğum günahım!
Her kar yağışında,
Öylesine örterdi beyazım;
Gönlümün yazında, kışında;
Budur benim tek libasım,
Veremem kimseye muhtacım;
Kirlerim utancım!
Bunda çok utandım ki utandım!
Yeter ki silinmesin adım...
Kar geldi...
Öyle ki özenle, özlemle giyindim,
Tenime eliflerle dokundu elim,
Elifleri dizdi, dizdi dilim;
İlk defa kar geldi, dedim...
Şimdi kar yangınlarını özledim;
Neden kara da lekeler düştü?
Çok ötelerde bulutlar üşüştü,
Kar kuşları boynu bükük bekledi,
Yine kar geldi! demeyi çok istedim;
Ama gelmedi!
Her yıl buraya kar için gelirim;
Kar yangınlarında yanmak için,
Kar geldi demek için,
Müjde vermek için! ..
Ama neden, neden?
Kar kuşları yok,
Kardelenler yok,
Ardıç ağaçları yok,
Yazık, ardıç kuşları da yok!
Kimin haberi var bu ölümden?
Kupkuru bir siyahın içindeyim...
Kar toprağına yüzümü süreyim;
Burada hep yalnızım kime ağlarım;
Kar yangınlarında daha çok yanarım;
Bilir misin, neden pörsüdü tenlerim?
Kar geldi! demek için yine beklerim!
Hiç yılmadan, günü geceye eklerim...
(15.08.2008-Konya)
Sevgi damlaları; teşekkür ederim...
*
Kar.... Hepsi kar... Beyazdır içimizde efkâr.
Kar... Beyaz yağar... Serinletir içimizi
Kar... Arkasından gelecek bahar
Kim ne bilsin halimizi. ________ Renkler ve Yaşam
Kayıt Tarihi : 15.8.2008 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim, içimdeki özlemlerimin bir ifadesidir... Hep isterim beyazları bürünmeyi! Beyaza öylesine düşkünümdür... Bazen bu isteğim, öylesine artar ki doyasıya beyaza bürünmek isterim; çünkü, benim, kirlerimi örter, libasım! .. Işığımdır! Gözlerimin ilacıdır... Keşke hep beyazı bürünüp bürünüp yanabilsem... Ama artık çok zor; karanlıklar, lekeler bizi sarıyor; çöl yangınları yakıyor... Oysa benim, ümidim, her zaman beyazımdır... Onu hep bekleyeceğim! .. Olmaz bana beyazımın felaketi Gösterin nedir o görünmeyen illeti Versen olmaz mı bir fiske metaneti Unutma çöldeki yanan o mahzun milleti İnsanı ele verir hep onulmaz tıyneti Mihenge vurur da ölçer kıymeti Göremez olur yanındaki rahmeti (26.01.2010 8:30-Adana) Arif Tatar Günahlardan sıyrılışımın Timsali beyazım Önce siyah kirlerden arınmak lazım Yoksa elden ne gelir Sorma ne eder beyazım Asalet kökten gelir Faydası yok dala bakınmanın (27.01.2010 13:00-Adana) Arif Tatar
'Hele benim unuttuğum günahım!
Her kar yağışında,
Öylesine örterdi beyazım;
Gönlümün yazında, kışında;
Budur benim tek libasım,
Veremem kimseye muhtacım;
Kirlerim utancım! '*******
Ben bu şiiri okurken çok duygulandım. Biz el kadar kar yağdığında,yolların kapanmasıdan, havanın soğukluğundan şikayet ederken hep düşünmüşümdür Sarkamış'ta ölen ana kuzularını.
Üste yok, başta yok. Karında ısıtacak azık yok.Tam teçhizatlı Moskof ordusuna karşın, hem de yanlış zamanlamada....
Çaresizlikten ağaç tepelerine mi saklandılar, yoksa o kadar çok karda yol iz yok olmuştu da, baharda karlar eriyince ağaç tepelerinde asılı kaldı bıyığı terlememiş ana kuzuları.
Ne kadar yağarsa yağsın kar örtmüyor bazen ne kiri,ne günahı... Ne de hataları. Hepsine birkez daha rahmetle anarak. Kaleminiz daim olsun.Saygımla.
Herşey mevsiminde güzel, geleceğini bilerek beklemek, bekleyişlerin en güzelidir, kaleminize sağlık kutlarım...
Veremem kimseye muhtacım;
Kirlerim utancım!
Bunda çok utandım ki utandım!
Yeter ki silinmesin adım...
------ Hocam çok anlamlı bir şiir okudum ardıç kuşları ile ben arada Toroslarda buluşurum , eskisi kadar çok olmasa da bu bölgenin sevdasına sığınmışlar , hele kar kuşları ,gecen yıl kışın kar kekliği yakaladım baharın doğaya saldım bu yıl kışın yok hocam haklısınız ,şu dört mevsimi yaşamak için ne sevdalar direniyor o kırık kanatlarda ,sizi ve şiirinizi kutlarım saygılar sunarım .
ilhamınız bol kaleminiz daim olsun
TEBRİKLERRR...
TÜM YORUMLAR (61)