Kar Gecesi Şiiri - Mustafa Özke

yıldız yıldız kar yağıyor dışarıda
öyle karanlık ki gece
yollar çamur
uzak ışıklar aydınlatmıyor
sıkıca sarılsan da parkana
ısınmana yetmiyor
bir gece daha geçiyor diye sevinme
her doğan güneş
burada sıcak satmıyor

yıldız yıldız kar yağıyor dışarıda
öyle soğuk ki gece
yün çorap kar etmiyor
ayaklar üşüyor
içine soğuk bir titreme düşüyor
sanki timsah yutuyor bedenini
insan kendine küsüyor
yaşama değil
burada ölüme koşuyor

yıldız yıldız kar yağıyor dışarıda
öyle sessiz ki gece
meşe ağacı direniyor poyraza
yaklaşıyor gamlı baykuşun devriye saati
güneşin kırıntısı vuruyor dağın eteğine
az kalıyor şafağın sökmesine
kar gecesi bitiyor
bitiyor bitmesine
darısı sevinçten gözyaşlarının akmasına