Kar ev Buz Şiiri - Metin Altun

Gecenin karınlığında gözlerin geliyor aklıma
Yakamoz misali eşsiz ve büyüleyici
Yine karşıma geçecekmiydin essiz güzelliğinle
Sıcak rüzgarlar sokakları terk edeli çok olmuştu
Şimdi karın ve buzların hakimiyeti vardı aramızda
Nemli gözlerim soğuk rüzgarların getirdiği yağmurdan mıydı
Yoksa ben mi ağladığımı fark edemedim
Gözlerimden yaş olmasa gerek bu akanın
Bence içimden taşan sevgiydi sana duyduğum
Bu mevsim bu kadar uzun muydu
Yoksa biz mi yavaş yaşıyorduk
Yorgun düşmüştüm! ! !
Bunca akan gözlerimdeki nemi silmekten
Sana anlatmak istedim
Ama uzaktın yavandın benden
Seni görebilseydim
Sadece kalbimi göstermek isterdim. Sözcüksüz
Yaralarımı göstermek isterdim. Sargısız
Ellerini tutmak isterdim. Sorgusuz
Bana sarılmanı isterdim. Sorunsuz
Bir sevmek,bir ağlamak,bir dokunmak,bir somurtmak
Yeterdi bana senin yokluğunda