Gönül deryasına dalıp gitmeyince,
İrfan bilinse, kâr etmez artık.
Sevda ateşinde yanıp tütmeyince,
Dumanı tütse, kâr etmez artık.
Bülbülün çilesi gülün nazıdır,
Arifin kelamı Hakk’ın sazıdır.
Alnın yazısı her kulun payıdır,
Boyun bükülse, kâr etmez artık.
Yalanla kurulan saraylar çöker,
Zulmün tohumu hep ayrılık eker.
Kimi zehir sunar, kimi bal şeker,
Harman edilse, kâr etmez artık.
Asalet soydadır, libasla olmaz,
Edep bir taçtır ki kimseden kalmaz.
Kör olan aynada kendini bulmaz,
Suret görünse, kâr etmez artık.
Kalemsiz Şair’im, Hak dilden dökülür,
Yalanın kalbi yerinden sökülür.
Meydanda hakikat önünde bükülür,
Menzile varılsa, kâr etmez artık.
Kayıt Tarihi : 25.12.2025 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!