Dünyaya gelenler, gelip geçecek
Ömrü bitenlere tabip kâr etmez
Ecel şerbetini her can içecek
Vakit dolmuş ise, tabip kâr etmez
Dünya zevki olan, ona sarılır
Ecel gelir, dünyasından ayrılır
Hak bileni, yüce Mevlâ’m kayırır
Bitmiş ömürlere, tabip kâr etmez.
Dünyada azıtmak, azmak yasaktır
Azan insan, nankörlere uşaktır
Hak yoluna boyun eğen, dolu başaktır
Azanlara doktor, tabip kâr etmez.
Yalan dünya beşik gibi sallanır
Topraklara düşen tohum canlanır
Azgın insan, güçsüzlere çullanır
Zalime, zülume tabip kâr etmez.
Doğru seçer, insan olan yolunu
Kimse bilmez gizli, saklı halını
Hak af eder, Hak’a tapan kulunu
Son pişmanlık, kimselere kâr etmez.
Aşır Tunca, tövbe eder Rabbine
Razı olur Hak’tan gelen, hakkına
Pişman olan döner deli, şaşkına
Kara topraklara girmek kâr etmez.
Kayıt Tarihi : 29.6.2007 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatı seven, ölümü de hatırlamalıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!