Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
yüreğine sağlık ustam
Toros dağlarında açan kar çiçekleriydik...yaşanmış sevdalara yala olurdu gönüllerimiz...kutlarım sayın Uysal çok duygulu bir çalışma...tam puan..
'umutlardan uçurtma yapar
yıldızlara asardık '
Asardık evet asardık...Ama uçurmalara bile tahammül edemiyorlar artık. Tellere takılıyor hep uçurtmalar..
Güzel bir şiir okudum .Kutluyorum şiiri. Kaleminiz daim olsun. Şiir bizi tutu elimizden ,götürdü Toros yaylasına...Tertemiz havasına...
Yol açıklığı dileğimle ,saygı ve selamlar.
Emeğinize yüreğinize sağlık olumlu ve
umut vari telkinler güzel bir anlatı,
değerli dost kaleminiz çağlasın baki selamlar.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta