Kâr bulutları
Soğuk iklim insanıyım ben; üşümelerimde, yalnıznlıklarımda sığınırım yüreğime.
Ondandır hep sıcak tutşum sol yanımı.
Ondandır ayaz değdirmemem gülleri eksik olmayan bahçeme.
Bakmayın siz ağlayacakmış gibi duran çehreme, hüzün besleyen gözlerime.
Yanıltmasın bu resim, bu duruşum alışık olmadığım içindir gülmelere.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta