Kar Bulutları Şiiri - Bülent Semercioğlu

Kükreyen bir aslan gibi,
Kızgındı kar bulutları,
Sitem doluydu denize,
Deniz bunu bilmesede.

Güneş bakardı denize,
Isıtırdı gün boyunca,
Hafifler olurdu buhar,
Gökte gezerdi doyunca.

Gökten üfledi soğuğu,
Her yeri vurdu ayaz,
Yağdı üstüne denizin,
Kıyısı oldu bembeyaz,

Şaşırmıştı bu duruma,
Martılar ile balıklar,
Dalgalardan savruldu,
O küçücük kayıklar.

Çok iyi arkadaştılar,
Denizle kar bulutları,
Bak uzlaştırdı onları,
Yaşama umutları.