Kar beyazı Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ressam uyanmış,pencereden bir bakmışki,
Ankaraya kar yağmış; Birkaç metre ötede,
Ofisi varmış bir arkadaşının
O da grafikermiş....

Şimdi gidip bir çay içmeli sohbet etmeli
Arkadaşının ofisinde,
Memleket haberlerini sormalı ondan
Karlar gıcırdarkan botlarının altında ressamın,
Bir elinde masa şovalesi,diğerinde boyaları....

Boyalardan bir kaçı yere düşmüş üşümüşler...
Dişleri birbirlerine çarparken,
Fısıldamışlar birbirlerinin kulaklarına....
Biz de çay içeriz ısınırız....
Ressamı arkadaşı güler yüzle karşılamış
Hemen bir bardak çay dumanı üstünde,
Demi derseniz,içgüveyisinden hallice
Yanında bir dilim kek, oldukça kallavi..

Güler yüzünü,sevgisini de katarak,atkadaşı,
-Hııı demiş kim demiş ki erkekler kek yapamaz diye
Afiyet olsun hadi ye
Boyalar halen üşüyorlarmış...
Onlara çay veren bir Allahın kulu yokmuş
Siyah eğilip beyazın kulağına, bu kısmı siz de fısıldayarak,
okuyacaksınız....

-Hadi donduk kucaklaşıp ısınalım bari
Daha ağzını açmadan,olur demeden beyaz,
Siyah,bir sarılmış ki beyaza,soğuk bir gri olmuşlar,
Şu kışın ayazında...
Siyah erkek beyaz dişiymiş...

Sarı bayan,mavi erkek
Sarılmışlar birbirlerine onlar da hiç dururlar mı?
Sarı,üstelik hamileymiş,tutmuşmu safrası,
Birden yemyeşil olmuş suratı
Kırmızı dünden razı atılıp sarılmış bir hamlede sarıya,
Odanın ortasına sevdalı bir güneş doğmuş...

Mavi atılmış ordan,çekmiş kırmızıyı,
Sarının kollarından,sonra da yaptığından utanıp,
Mosmor oluvermiş anında...
Çaylarını bitirince iki arkadaş,
Birisi çerkes, birisi dadaş
Hadi bir şey üretelim demişler,bir Türkiye haritası,
Çizince grafiker,ressam da regarenk boyayıvermiş,
Arkadaşı alkışlamış,ne güzel bir mozaik demiş...

Geçiyormuş pencerenin önünden iki şair arkadaş
Biri tutucu,diğeri çağdaş
Ne yani demiş biri bu da şiir mi arkadaşına,
Arkadaş ılımlı,keşke şu renkler gibi biz de kucaklaşabilsek
Sarılsak birbirimize,alın kıssadan hisse demiyorum size,
siz de bir şeyler katın isterseniz renklerimize.................

24-Aralık-2008-Ankara