Sen gül.
kış soğuğu sise gömsün şehri
kar beyaza boyasın geceyi
şarkılar demlensin, sokak lambalarının ışığında
sen hep gül.
benzemiyorsun,
aynaların gördüğü hiçbir yüze
ne bir tanıdık
ne de hayal meyal.
ama ölesiye samimi
ölesiye yakın
en uzak
ve en tanıdık yabancımsın.
Kayıt Tarihi : 4.11.2019 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!